Należy przy tym zwrócić baczną uwagę również na to, które ogórki i pomidory są przeznaczone do uprawy w gruncie, a które pod osłonami. Jeśli nie posiadamy namiotu czy szklarni, musimy wybrać i kupić wyłącznie jakieś odmiany gruntowe tych warzyw. Koniecznie trzeba też za każdym razem dokładnie sprawdzić datę ważności nasion. Pomidory dobrze sąsiadują z wszelkim roślinami typu: sałata, pietruszka, seler, szpinak, szczaw. A także z ziołami: tymiankiem, miętą, szałwią a w szczególności z bazylią (jej zapach odstrasza szkodniki). Czy można sadzić pomidory po pomidorach? Nie należy ich sadzić po sobie ani po innych warzywach z rodziny psiankowatych, gdyż istnieje duże ryzyko przeniesienia wspólnych W sumie w pierwszym roku wychodzi od 861,61 zł do 911,61 zł za gotową do dawania nam plonów szklarnię. Obecne ceny sklepowe: Ogórki polne krótkie – 1,50 zł/kg; Papryka czerwona – około 2 zł/szt. Pomidory – 7 zł/kg; Pomidor malinowy – 9zł/500g lub 18 zł/kg; Pomidory cherry – 6zł/250g lub 24 zł/kg; Szczypiorek – 2 zł Vay Tiền Nhanh. Jeśli cechy klimatyczne regionu nie pozwalają na sadzenie i uprawę warzyw na otwartym polu, uprawę można przeprowadzić w warunkach szklarniowych. Na małej stronie często instaluje się projekt wymiarowy zamiast kilku małych. Wielu początkujących ogrodników ma pytanie: czy można sadzić i hodować kilka rodzajów roślin, na przykład pomidory, bakłażan i paprykę w tej samej szklarni?Dlaczego ważne jest, aby wybrać odpowiednią okolicę w ogrodzie Przy wyborze sąsiadów w ogrodzie, zarówno na otwartym terenie, jak i w kompleksie szklarniowym, należy przestrzegać kompatybilności papryka i bakłażan należą do tej samej rodziny - uprawy psiankowatych . Ale taki związek nie oznacza, że warzywa mogą znajdować się blisko siebie. Towarzysze muszą dostosować technologię technologii rolniczej, ponieważ każdy z warunków opieki, zapewniający normalną roślinność, ma swoje większym stopniu dotyczy to bakłażana, potrzebują dużo lekkiego, suchego, gorącego powietrza . W takim środowisku pomidory zaczynają zrzucać kwiatostany i jajniki. Jeśli pomidory i papryka dobrze reagują na nawozy organiczne, wówczas niebieski może intensywnie rozwijać zielenie ze szkodą dla jajników owocowych. Należy pamiętać, że bakłażan potrzebuje dużo lekkiego i suchego, gorącego powietrza. Jeśli nie zwrócisz wystarczającej uwagi, rośliny okażą się kruche, a plon będzie niski. Nieporozumienia między roślinami najczęściej wynikają z wilgoci i składników odżywczych, które każda kultura próbuje zatrzymać. Niektóre kultury emitują nawet substancje, które zatruwają z ważnych czynników, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze partnerów, jest:wysokość roślin, których sadzenie odbywa się w pobliżu (nie powinny tworzyć dla siebie cienia);częstotliwość podlewania (przestrzeganie reżimu podlewania zapobiegnie rozwojowi grzyba);jaki jest czas trwania dziennych godzin w szklarni;sezon są dobre sąsiedzi podczas uprawy i sadzenia bakłażana Ogórki i bakłażany można sadzić i hodować w jednej szklarni . Obie uprawy uwielbiają wilgoć, co pozwala na jednoczesne ciepła woda jest zalecana do nawadniania, w przeciwnym razie rozwój młodych pędów zostanie zatrzymany. Podobny reżim temperaturowy (w granicach 22-28 stopni ) nie wymaga budowy przegród i instalacji dodatkowych otworów wentylacyjnych w projekcie ogórków planowane jest w środkowych rzędach, lokalizacja wzdłuż ścian stworzy zacienienie, w wyniku czego bakłażan nie będzie miał dostępu do światła. Podlewanie bakłażana i ogórków odbywa się wyłącznie ciepłą wodą. Jeśli nadal weźmiesz pieprz do towarzyszy, układ będzie wyglądał następująco:w północnej części szklarni, gdzie chłodniejsze powietrze, umieść ogórki;nadaj centrum odrobinę niebieskiego;południowa, najcieplejsza część, pod łóżka są ograniczone ścieżkami, których szerokość dla wygodnego poruszania się osoby za pomocą narzędzia wynosi co najmniej 60 cm . To wystarcza do wygodnego sąsiedztwa. A łóżka z sałatą, koprem i wczesną kapustą wyglądają bardzo oryginalnie i funkcjonalnie, ograniczając sadzenie zieleni i zaletą rosnącego bakłażana i ogórka jest to, że uprawy nie mają takich samych chorób i szkodników, co oznacza, że ​​istnieje znacznie mniejsze zagrożenie dla uprawy. Zwycięskie pytanie dotyczące wyboru odmian, w obu kulturach, praktycznie nie ma podziału na odmiany szklarniowe i wszystkimi zaletami warto zauważyć, że rośliny różnią się technologią rolniczą, co należy wziąć pod uwagę dla początkujących ogrodników. Ogórki boją się przeciągów, a ich sąsiedzi wolą wentylowany pokój. Aby osiągnąć porozumienie w tej sytuacji, kurtyna polietylenowa pomoże ograniczyć dostęp przeciągów do szklarni. Arbuzy są idealnymi sąsiadami dla bakłażana. Idealne sąsiedzi dla bakłażana są również brane pod uwagę: cebula, melon, groszek, seler, arbuzy. Czy można sadzić paprykę i pomidory w tej samej szklarni co bakłażan? Jeśli kwestia sąsiedztwa bakłażana, pieprzu i pomidorów zostanie zasadniczo rozważona, wówczas można je uprawiać w jednej szklarni, pod warunkiem zapewnienia odpowiedniej opieki . Ale w praktyce nie jest to łatwe, ponieważ niebieski z pomidorami powinien znajdować się z dala od podlegają tym samym chorobom, są atakowane przez te same szkodniki. Godziny roślin w ciągu dnia są różne (pomidory potrzebują więcej światła), a stosunku do wilgoci nie można wymagają umiarkowanego podlewania, łatwo tolerują suszę, a bakłażany dosłownie umierają z powodu braku wilgoci (zauważono żółknięcie liści, tworzą się plamy i deformacje na owocach).Każdy doświadczony ogrodnik ma opinię na temat zgodności papryki i bakłażana. Obie kultury są uważane za wybredne, wymagają specjalnych warunków przetrzymywania .Prawie pokrywają się z sezonem wegetacyjnym, wysiew nasion odbywa się w tym samym czasie. Wiele zasad pielęgnacji jest podobnych, ale istnieją pewne niuanse, które należy wziąć pod uwagę, sadząc uprawy w bliskiej odległości od siebie:odległość między łóżkami powinna wynosić co najmniej 50 cm, między roślinami w rzędzie - 35-45 cm ;tworzą łóżka w różnych częściach szklarni, dzieląc ją na oddzielne strefy;Nie sadzić gorzkich odmian pieprzu, gdy są zanieczyszczone, wszystkie sąsiednie warzywa mogą stać się gorzkie;nawozy do górnego opatrunku do stosowania indywidualnie. Odległość między łóżkami w wspólnej szklarni powinna wynosić co najmniej 50 cm Aby stworzyć korzystny klimat dla pieprzu i bakłażana, niektórzy ogrodnicy zalecają zagospodarowanie przestrzeni, sadząc kilka krzewów ogórka między łóżkami. Zeleneci zaprzyjaźniają się z sąsiadami, najważniejsze jest utrzymanie odstępu między rzędami i nie tworzenie cieniowania dla warzyw kochających radykalnym rozwiązaniem jest instalacja partycji z drzwiami . Komórkowy poliwęglan idealnie nadaje się jako materiał. W strukturze podzielonej na części możliwe jest stworzenie optymalnych warunków do uprawy określonej zauważyć, że sąsiedztwo z papryką i pomidorami nie jest zabronione, ale przed podniesieniem sąsiadów z bakłażanem warto rozważyć techniczną możliwość stworzenia odpowiednich warunków rolniczych dla każdej rośliny. Bakłażan należy do kapryśnych kultur, dlatego musisz ostrożnie wybierać sąsiadów. Ważne jest, aby wszystkie wybrane rośliny miały sprzyjające warunki do rozwoju i owocowania. W sobotę, 5 lipca w Starych Marzach k. Grudziądza odbyło się plenerowe spotkanie dla producentów warzyw pod osłonami. Tematem wiodącym była prezentacja nowych oraz sprawdzonych już w kraju odmian pomidora i ogórka do uprawy w szklarni i tunelu foliowym. Gospodarze – państwo Maria i Jan Cumbrowscy – podzielili się własnymi doświadczeniami w uprawie odmian firmy Syngenta, a szczegółowych informacji udzielali także przedstawiciele firmy: Rafał Aflut, Marek Zieliński i Wojciech Juńczyk. Współorganizatorem spotkania było Gospodarstwo Ogrodnicze T. Mularski – producent wysokiej jakości rozsady warzyw. Rafał Aflut zaprezentował kilka ciekawych odmian do uprawy pod osłonami. W nasadzeniach szklarniowych w gospodarstwie p. Cumbrowskich sprawdzają się odmiany mięsiste: Brightina F1 i Growdena F1. Nowością w tej grupie odmian jest natomiast Altadena F1 (240-250 g). Do tuneli natomiast polecane były odmiany Casania F1 (typ pomidora mięsistego) oraz Sandoline F1 (odmiana standardowa). Prezentowane na stoisku Syngenta i w tunelach były także nowo wprowadzane na rynek kreacje: Kilates F1 i nowość – T410586 F1 oraz ogórki: Panandra F1 i Ekol F1. Sandoline F1 Ogórek Panandra F1 Innowacją Syngenty jest „Tęcza Smaku”, czyli wprowadzenie na rynek odmian o owocach koktajlowych: Bambello F1, Angello F1 oraz KM 5512. „Tęcza Smaku”, czyli odmiany o owocach koktajlowych: Bambello F1, Angello F1 oraz KM 5512. Przedstawiciele firmy Syngenta zwrócili uwagę producentów na najnowsze rozwiązanie w zakresie ochrony roślin – produkt Scorpion 325 SC (rejestracja w 16 gatunkach warzyw i w truskawce), a także znane fungicydy do ochrony pomidora przed szarą pleśnią – Switch 62,5 WG i Amistar Opti® (szara pleśń i zaraza ziemniaka). Nierozłącznym elementem ochrony w szklarniach jest także wprowadzanie wrogów naturalnych szkodników np. dziubałeczka mączlikowego, który ogranicza populację mączlika szklarniowego, odżywia się jajami skośnika pomidorowego, przędziorkami czy wciornastkami. Rafał Aflut zwracał także uwagę na wprowadzanie do szklarni i tuneli trzmieli (linia produktów BeeLine). Więcej na temat odmian i rozwiązań proponowanych przez organizatorów spotkania na łamach „Hasła Ogrodniczego”. Tekst i fot. Dorota Łabanowska-Bury Więcej zdjęć ze spotkania w galerii. W czerwcu ogrodnicy podejmują zwykle decyzję o tym, czy uprawa pomidorów pod osłonami może zostać przedłużona. Do jesieni może plonować tylko taka plantacja, na której rośliny: mają dobry wigor, zdrowe liście, wolne od zmian chorobowych, łodygę o wyrównanej średnicy na całej długości, dobrze rozwinięty system korzeniowy, nie więdną w dniach o intensywnej operacji słonecznej i nie są zasiedlone przez szkodniki. Należy jednak liczyć się ze zdrobnieniem owoców latem, w okresie wysokiej temperatury i przy intensywnym słońcu. Pomidory Troska o system korzeniowy. Przebieg pogody zimą i wiosną w tym roku nie był najkorzystniejszy dla roślin. Przez dość długi okres utrzymywała się niska temperatura, z tego względu, aby zmniejszyć zużycie opału, wielu ogrodników instalowało kurtyny energooszczędne. W najchłodniejsze dni nie były one rozsuwane, a w niektórych szklarniach podwieszono je na stałe i zdejmowano dopiero na początku kwietnia. W takich przypadkach kurtyny wpływały na podniesienie temperatury w obiektach, ale znacznie ograniczały dostęp światła do roślin i sprzyjały zwiększeniu wilgotności. Dlatego w pełnię owocowania rośliny weszły w większości przypadków osłabione i ze źle rozwiniętym systemem korzeniowym (fot. 1). Przygotowując rośliny do okresu letniego należy pamiętać, że o ich przetrwaniu decydują dobrze rozwinięte korzenie, od których kondycji zależy, czy w upalne letnie dni rośliny otrzymają dostateczną ilość pożywki. Dlatego należy wprowadzać do maty raz w miesiącu Previcur Energy 840 SL, a w kilka dni później preparat stymulujący rozwój systemu korzeniowego (np. Bio-Algeen S 90 czy Resistim). Fot. 1. Słabo rozwinięty system korzeniowy w macie wełny mineralnej Modyfikacje pożywki. Przy zmiennych warunkach świetlnych dobrze jest wprowadzać nieznaczne korekty stężenia pożywki, a jej EC utrzymywać na poziomie 3,0–3,3 mS/cm w godzinach porannych i wieczornych, natomiast w godzinach popołudniowych — w celu lepszego pobierania wody — nieco obniżyć (najlepiej uzależniać je od nasłonecznienia). Nie należy jednak zmniejszać go poniżej 2,6–3,0 mS/cm (w zależności od odmiany), gdyż może to odbić się negatywnie na jakości owoców (zmniejszenie ich trwałości, twardości, pogorszenie smaku). Zbyt wysokie EC pożywki może z kolei doprowadzić do osłabienia wzrostu i zmniejszenia średnicy pędu w części wierzchołkowej oraz do zakwitania gron w mniejszej odległości od wierzchołka (charakterystyczne dla roślin o przewadze cech generatywnych — fot. 2). Jeżeli po okresie słonecznej pogody następuje kilka dni pochmurnych, trzeba zredukować ilość pożywki i częstotliwość jej podawania. W przeciwnym razie wzrośnie wilgotność w matach, a silne parcie korzeniowe spowoduje, że do owoców dostarczana będzie zbyt duża ilość wody, pojawiać się na nich mogą wówczas mikrospękania i zielone plamy lub zielone piętki, spowodowane intensywnym przyswajaniem przez roślinę azotu przy niedoborze potasu i magnezu (fot. 3). Zjawisko to ma miejsce u zbyt „wegetatywnych” roślin (często u szczepionych poprowadzonych na jeden pęd). W nadmiernie wilgotnej macie spada również zawartość tlenu. Fot. 2. O przewadze cech generatywnych świadczy, między innymi, mała odległość kwitnącego grona od wierzchołka Fot. 3. Nadmierne pobieranie azotu przy słabym odżywieniu potasem i magnezem sprzyja powstawaniu zielonej piętki Pędy boczne. W wielu szklarniach pędy boczne pomidorów wyprowadzane są już w kwietniu. Niektórzy producenci decydują się na to znacznie później, ponieważ obawiają się nadmiernego zagęszczenia uprawy w okresie wczesnowiosennym i problemów z utrzymaniem zdrowotności plantacji. Wyprowadzenie bocznych pędów w czerwcu pozwoli na zwiększenie plonu z powierzchni, a w upalne dni poprawi klimat w obiekcie. W zależności od pokroju odmiany, na roślinach latem powinno być o 4 lub 5 liści więcej niż wiosną. Wpłynie to na poprawę mikroklimatu, ponieważ zwiększona powierzchnia transpiracji pozwala obniżyć temperaturę w obiekcie. Dolne dojrzewające grono powinno jednak pozostać odsłonięte. W niskich szklarniach należy częściej opuszczać rośliny tak, aby ich wierzchołek nie był narażony na zbyt silne działanie promieni słonecznych. Na poprawę mikroklimatu może wpłynąć wyprowadzanie spod wierzchołka, tak zwanych pędów wegetatywnych, uszczykiwanych za drugim liściem. Zapobieganie chorobom. Bardzo często ceny pomidorów latem są niskie. W związku z wysokimi kosztami opału niektórzy producenci przestają ogrzewać obiekty nocą. Te oszczędności, zwłaszcza gdy temperatura nocą spada poniżej 15°C, nie służą przyszłości plantacji. Rezultatem takiego postępowania jest pojawienie się chorób — przede wszystkim szarej pleśni i zarazy ziemniaka — ponieważ w obiekcie nocą gwałtownie wzrasta wilgotność powietrza, rośliny mają mokre liście, które osuszane są dopiero przez słońce. Podczas dni pochmurnych liście dłużej pozostają zwilżone, pojawiają się mikrospękania owoców w okolicach szypułki, a wybarwienie owoców jest niejednolite i niezbyt intensywne. Niektóre odmiany w takich warunkach reagują również zmniejszeniem trwałości owoców. Zwalczanie chorób w nieogrzewanych obiektach czasem nie przynosi dobrego rezultatu, dlatego lepiej jest zapobiegać infekcjom poprzez: systematyczną kontrolę wilgotności w obiekcie, zwłaszcza jeśli nie ma w nim systemu sterowania klimatem; kontrolę temperatury i wilgotności powietrza oraz osuszanie roślin w obiektach w godzinach nocnych; usuwanie gron po zebranych owocach oraz liści w miarę możliwości podczas dni słonecznych i w godzinach porannych; przy usuwaniu liści odcinanie ich ostrym nożem lub sekatorem; opryskanie roślin preparatem grzybobójczym po usunięciu liści i gron; usuwanie, zwłaszcza z niskich szklarni, wszelkich odciętych części roślin, by nie pozostawały w międzyrzędziach, jednak w obiektach, w których wprowadzono entomofagi, warto pozostawić liście w międzyrzędziach, wskazane jest wówczas dogrzewanie uprawy nocą; utrzymywanie optymalnej wilgotności (75–80%); unikanie mechanicznego uszkadzania roślin; przestrzeganie higieny w obiektach. Podsadzanie pomidorów. Plantacje, na których rośliny mają drobne liście wierzchołkowe, delikatną łodygę, więdną w słoneczne dni, są osłabione przez występujące choroby i zasiedlone przez szkodniki, nie będą dobrze plonować latem. Jeżeli straty roślin w obiekcie wynoszą ponad 30%, decyzja o przygotowaniu nowego nasadzenia nie podlega dyskusji. Niektórzy planują na miejscu po pomidorach sadzenie ogórków na zbiór jesienny lub podsadzają pomidory z wiosennego nasadzenia młodymi, 16–18-dniowymi, siewkami pomidorów w AO blokach. Rośliny w „koreczkach” sadzi się w kostki, w których rosną pomidory z pierwszego nasadzenia (fot. 4). Przez 3–4 tygodni rosną one wspólnie, a po zbiorze ostatniego grona usuwane są rośliny z nasadzenia zimowego. Starą uprawę należy likwidować tak, by nie uszkodzić młodych roślin. Jest to zabieg czasochłonny, ale dzięki podsadzaniu letnia przerwa w owocowaniu się skraca. Przy planowaniu podsadzania roślin należy stosować preparaty biologiczne (Macrolophus caliginosus, Encarsia formosa, Eretmocerus eremicus) do zwalczania mączlika szklarniowego. Fot. 4. Podsadzanie siewek pomidorów Tradycyjna uprawa jesienna. Większość producentów przygotowuje jednak nową rozsadę w kostkach wełny mineralnej. Jest ona sadzona na miejsce stałe dopiero po oczyszczeniu obiektu ze starych roślin. Przerwa w owocowaniu jest wówczas dłuższa, ale zdecydowanie łatwiej prowadzić w ten sposób plantację i utrzymać rośliny w dobrej kondycji, wolne od szkodników i chorób. Pomidory do uprawy w cyklu jesiennym wysiewane są w maju i w pierwszych dniach czerwca. Do tych nasadzeń producenci na ogół wybierają odmiany o trwałych owocach, o masie 180–200 g, wybarwiających się na kolor intensywnie czerwony, z połyskiem. Kłopoty w tunelach. Uprawy pomidorów w tunelach foliowych są zawsze bardziej narażone na porażenie przez choroby. Duże wahania temperatury powodują, że rośliny po nocy mają wilgotne liście. Dodatkowo wysoka wilgotność powietrza w tunelach sprzyja rozwojowi szarej pleśni, dlatego konieczne jest wykonywanie zabiegów zabezpieczających rośliny przed tą chorobą przy użyciu zarejestrowanych środków (Euparen Multi 50 WG, Sumilex 500 SC, Switch 62,5 WG, Rovral Flo 255 SC). Wśród niektórych ogrodników panuje pogląd, że wprowadzanie trzmieli latem do obiektów, zwłaszcza do tuneli, mija się z celem, ponieważ owady te nie spełniają wówczas swojej roli i najczęściej wylatują w poszukiwaniu pyłku poza obiekt. W takich przypadkach kwiaty się hormonizuje, trzeba jednak wiedzieć, że na owocach tworzących się po tym zabiegu okwiat pozostaje przy szypułce, a w warunkach zwiększonej wilgotności powietrza i przy nocnych spadkach temperatury na tych właśnie resztkach okwiatu zaczyna rozwijać się szara pleśń. Ogórki Trzy cykle. Uprawę tych warzyw ogrodnicy prowadzili zwykle w dwóch cyklach — wiosennym i jesiennym — jednak w ostatnich latach pojawiło się zapotrzebowanie na ogórki sałatkowe dobrej jakości także latem, więc producenci zaczynają wprowadzać trzy nasadzenia, z podsadzaniem (fot. 5). Takie postępowanie pozwala na uzyskanie wyższych plonów z jednostki powierzchni. Ogórki mogą być wysiewane: w grudniu na zbiór wiosenny; w kwietniu — na zbiory wiosenno-letnie; pod koniec lipca i na początku sierpnia na zbiór jesienny. Ochrona roślin. Przy podsadzaniu ogórków trudniej utrzymać plantację wolną od szkodników (głównie dotyczy to przędziorków i wciornastków oraz mszyc) i chorób, a intensywna ochrona chemiczna przed tymi szkodnikami negatywnie wpływa na kondycję roślin. Dlatego w tego typu uprawach do walki ze szkodnikami należy włączać środki biologiczne przeciwko: przędziorkom — Phytoseiulus persimilis, Feltiella acarisuga, Amblyseius californicus; wciornastkom — Amblyseius cucumeris oraz Orius insidiosus i O. laevigatus; mszycom — Aphidius colemani, Aphidioletes aphidiomyza. Integrowana ochrona przed szkodnikami pozwoli na zmniejszenie liczby zabiegów chemicznych i umożliwi częstsze zbiory ogórków, które przy długim dniu i dobrym nasłonecznieniu dorastają bardzo szybko. Fot. 5. Uprawa ogórków z podsadzaniem Do uprawy w okresie letnim należy wybierać odmiany z odpornością na mączniaki (prawdziwego i rzekomego). Bardzo często ogrodnicy pierwsze objawy mączniaka rzekomego mylą z symptomami kanciastej plamistości. Przy niskiej wilgotności powietrza nie zawsze obserwuje się na dolnej stronie liścia zarodniki grzyba. Zabiegi ochrony nie hamują wtedy rozwoju choroby, a zwiększenie wilgotności sprzyja wręcz jej rozwojowi. Opryskiwać najlepiej wcześnie rano, jeśli robimy to wieczorem, trzeba po zabiegu osuszyć rośliny poprzez wietrzenie i ogrzewanie obiektu. Nawadnianie i nawożenie. Ogórki mają dużą powierzchnię liści, przez którą transpirują duże ilości wody. System korzeniowy roślin musi być bardzo dobrze rozwinięty, w przeciwnym razie nie mają one szans na przetrwanie. Ogórki posadzone na wełnie mineralnej powinny mieć ponadto dostarczoną odpowiednią ilość pożywki (podczas słonecznych dni, w zależności od rodzaju maty, 2,5–3,5 dm3/roślinę), a to z kolei wymaga bardzo sprawnie działającego systemu nawadniania. W okresie dorastania dużej liczby owoców może następować spadek wartości pH w matach. Należy wtedy wyłączyć z pożywki amonową formę azotu. Wartość EC pożywki dla ogórka powinna się zawierać pomiędzy 2,2–2,8 mS/cm. Nie należy jednak jednorazowo dokonywać większych niż o 0,3 mS/cm zmian tego parametru. Mikroklimat. Latem trzeba utrzymywać wysoką wilgotność powietrza w obiekcie (80%), w którym posadzone są ogórki. Niektórzy producenci montują system zraszaczy, które zwilżają powierzchnię liści. Gdy w szklarni lub tunelu nie ma górnego zraszania lub zamgławiania, ogrodnicy polewają wodą przejścia pomiędzy rzędami roślin. Utrzymanie właściwego klimatu w uprawie ogórków jest znacznie trudniejsze niż w uprawie pomidorów. Podobnie ważne, jak zwiększenie wilgotności powietrza w ciągu dnia, jest podwyższenie temperatury nocą przynajmniej do 19°C i osuszenie liści. W przeciwnym razie utrzymanie plantacji wolnej od chorób nie jest możliwe. W najbardziej nasłonecznionych miejscach w obiekcie pojawia się nieraz na owocach pomidora sucha zgnilizna wierzchołkowa. Ogrodnicy zwykle w takich przypadkach zmieniają skład pożywki lub wbijają w maty dodatkowe kapilary, dobrze jednak wówczas opryskiwać plantację saletrą wapniową (głównie owoce). Gdy po okresie pochmurnej pogody pojawia się słońce, pomidory reagują więdnięciem liści. Wskazane jest wtedy cieniowanie obiektów. Nie należy jednak nigdy zbyt mocno cieniować szklarni, ani używać preparatów, które nie przepuszczają światła w pochmurne dni (np. wapna lub gliny).

ogórki i pomidory razem w tunelu